درباره وبلاگ
پیوندهای روزانه
ايل سگوند

 

هِي   روُ  وِ   هِي  روُ /  مالِمْ رِميايهَ

شوُگارِمْ   شيمهَ      /      بِرامْ     مِرديايهَ

يهَ   مالِ   كيهَ  /   چوُل   وُ    ويرانهَ

ژَن   وُ    مِنالي   /       زار      وُ   گريانهَ

اِ   دُنيا   دارن  /   اِ   دُنيا     دوُسانْ

دُنيا        دَميكهَ   /   چي  شوُ  روُ بوُسانْ

نالهَ   سَر     دامهَ   /    حنارَس    نيهَ

زمان       حانهَ     كِرد /   دِ     چارهَ  نيهَ

هِي   داد هِي بيداد / حناسهَ سَردِمْ

كَسْ    خَوَر     نِيري    /   ژهَ    بار دَردِمْ

هَر   شوُ  ژَه   داغِت /   فَره    هوُلَمهَ

هَمزوُان     نِيرمْ   /    سِرايِ        چوُلَمهَ

هَوار  هَي   هَوار / شيَرل كُل مِردِن

صفا      برائي / ژَه    نامْ    ايل      بِردِن

حَناسَمْ   بِريا   /   آز   نيهَ   ژَه     پامْ

كِزين        بِنيشِمْ   /    ژَه    داغِ      بِرامْ

خدا   توُ   خالق  /    اوُ     كهكَشاني

مِن    وَه    دلْ     ديرِمْ   / داغِ    گِراني

چَپكَمْ   چي  بِكَمْ / كار چيهَ ژَه دَسْ

ميناي   شِكَسَمْ       /         نِمَيوُ      پيوَسْ

مهِ   چَني   بوُشمْ   /   ژار  وُ    فَقيرِمْ

كراسْ   شِر ژَه  وَر /   اِ  شادي      ديرِمْ

هِي   روُ  وِ   هِي   روُ /  مالِمْ رِميايهَ

شوُگارِمْ    شيمهَ     /     بِرامْ      مِرديايهَ

كِزهَ   كِز نَكهَ   /     كِزَت   وَه   گيانمْ

كِزَت   بي   وَه   تير  /  دا       اِ    سِخانمْ

چَپكَمْ   داغْ   بِرامْ / نَچوُ  ژهَ    ويرِمْ

چَرخ              زمانهَ   /     كِرديهَ     پيرِمْ

اِ   غَمْ   چَتَمهِ /    گيردين وهَ دووُرِمْ

زاني            غَمينَمْ     /     مالِ    خروُومْ

 



                                                                    عُمرِ چار روزهَ

 

عُمر  آدمْ  چي عُمر نوُح / خوُت كَمِش كِردي

هميشهَ        وَرزش      بَكوُ  /  واَرقصِ  كُردي

اَرمي   هاي   چار  روُ  عُمرنِ  /   سالمْ  بَموُني

هَرشوُ  سوُ   بَني وِ دوُو /خوُش تيپ مي موُني

نهَ  سِگار   بِيري  وِ   دَس   /   تهِ  دي     نَشيني

سَرطان   دِ   خوُد  دير  كوُ /  تا   وِش   بَخني

چار      ستوُنِ        دارِتوُ       /     كارِ   كِريمهَ

دِ     كوُلر   ديري   بَكوُ      /     نَروُ     وِ  سايهَ

همهَ   چي   بَرقي       بيهَ    /     غذا   شيميايي

ساندويچ   توُ   نَحوُري   /     نهَ    ري  كِوايي

تا    تووُني          شوُخي      بَكوُ / دِ ايي زموُنهَ

اِيوارهَ   غَم  وُ   غُصن   /      نياري    وِ   حوُنهَ

وِ   درويشي   قناعت   كوُ /     سلطاني    سَختهَ

شهادت   ناحَق   نيي   /    وِهَ     هَمْ   پا  بَختهَ

شوُ   وُ   روُز   ميني  وِ   دووُ /   كُجان  ها بِيري

هَر   وَقتي   زني   وا   كِل   /  اوُ سه   دِ  پيري

صد   وُ   بيس   بار       بَكني   /   طوُاف    كَعبهَ

مال   يَتيمِن   نَحوُري /      كه  دَردِ   وُ  رَنجهَ

صُلح   دوُس  وُ   نوُ   بِدي   با /   علي    واروُنهَ

تا   خدا   رَميِ    بَكهَ /        دِ       ايي   زموُنهَ

قُرآن    گوُوهَ   اَرِحَمْ   تِرحَمْ / جاي كه تووُني

دَر   حوُنِت   گدا     نَروهَ /    وا   دلْ  گروُني

ايي   دُنيا      گُذر   گاموُ     /     چي    ترمينالهَ

آخَرت          جاويدانهَ      /     پاك   وُ  زلالهَ

وِ   دُنيا   دل   خوُش   نَكوُ      /      نارهَ    بِقايِ

رَمْ    نَكِرد     شاه    سِليموُ /      نهَ   وا  گدايِ

عهد   اُفتا  وِ    شوُنِ   توُ        /     يهِ   روُزگاري

 يادِت   با   دوُسِ   رفيق   /   وا   دَس   بِراري

 

 



 

                                                                        عَليوُسُونهَ

كاش   بوُوي  وِ   شكارچي /   بَزني  تيرِمْ

سَر   بِنيمْ   وِ  ري سينَت اوُسهَ    بَميرِمْ

داغِ   ديريت    بَرفِ كو /   كِردَه     اَسيرِمْ

چي   غريو  گوُشهَ  نِشي / دِلمهَ    بَميرِمْ

چي  درختِ   بي ثَمرَ / حوُشك بيهَ بَرگمْ

تَركِ   دوُسيت  نِمي كمْ / تا  روُزِ مَرگمْ

زنيي   بي   عشقِ   توُ    /     چي   زمِسوُنهَ

دِلكَمْ        تَنيا    مَنهَ     /   بي   هوُنموُنهَ

توُ   بيا   رَمَي   بَكوُ   /    وي      دلِ    مُردهَ

تَشِ   عشقت   سوُختشهَ  / تا مينِ گوُردهَ

ايي    دِلمْ     بيمارتهَ       /    توُ   پرستارِش

اِ   حَكيمْ   سِيلي   بَكوُ  / دَر  وُ  ديوارشِ

هَر   سَري  عشقيِ   نارهَ /   خوُوهَ    بَميرهَ

بي عشق  وُ  بي عا شقي / كَسْ جوُ نگيرهَ

 

 



 

                                 به مناسبت خاكسپاري زنده ياد وحيد رحيم خاني فرزند مرحوم غلام خان رحيم خاني

سلامْ   وِ   ايلِ   سَگوَند /  وِ گَپ  گَپوُنِمْ

 سلامِمْ     وِ    مَحسين  /   وِ  غُلام    خوُنِمْ

توُ   كُرِ  غُلام  خا نجان / وحيد وِ نوُمِت

تا    اَبد   قَسَمْ  حُرَمْ  /  مهِ    هِي  وِ جوُنِت

غُلامْ  خوُ  سَنگرَ   نِشي/  هَمْ ديووُ  دارِمْ

كار گشاء  صُلح  دوُس ايل/ كُمِيت سُوارِمْ

بَميرِمْ  سي   مِداليا /   وِ       سَرِ   شوُنِش

بَميرِمْ سي خين  وُ صُلح / مين ديوُ خوُنِش

اِ   خدا    توُ     خالقِ  /   ايي كهكَشوُني

اِمروُ       وِ     دلْ   دارِمْ /     داغِ   گروُني

نا صرِ       خَوَر   كِنيت   /   ديار   غُربَت

بار   سَفَر     بَستهَ     وحيد /  دِ  تهِ  ايما رَت

مال   بار   ايلِ   سَگوَند / دِ   نِكنَه  كوُچ

شكار  چيش   دِ     نكُشهَ /  پازنِ   وا غوُرچ

سِيل  بَكوُ وي سَرزمي/ چوُل بي سوُارِمْ

بوُغز       گريتمهَ    نِميلهَ   /  دَنگيِ   وِرارِمْ

بَشوُرِمْ   وا   اَسرِ   چَش  / سَنگِ  مِزارتِ

ايي   سَفَر  سي   توُ  زي بي/ تَركِ ديارِت

بِراروُ   جَنگ  آهوُ  دَشت/ مَنهَ  وِ  ويرِمْ

كَسْ     نَمَن  دوُ    قوُشني /  سيشوُ   بَميرِمْ

ايلِ   سَگوَند   اوُمانهَ / سي خاكسپاريت

بَميرِمْ      سي    مِرامِت /  سي  پيا   داريت

مَر  فَلك   يادِ توُنهَ  /      بوُرَه  دِ   ويرِمْ

سَر    بَنيمْ    وِ     بِيوُونهَ /  بي كَسْ   بَميرِمْ

آهَ    سَرد   هُمْ    نِشينِت   /   تا  آسموُنهَ

شوُ   وُ       روُز  نالهَ  كنهَ  /  بي هُمْ   زبوُنهَ

بِراروُ   نالهَ   كِننَ   /      چي   شير  بيشهَ

داغْ     وحيد  موُندِگارَه / مَن سي هميشهَ

خوُوَروُنِت   سي  دِ  وَر /  ماتَمْ   دِ  بارَن

نالشوُ   نالهَ   بِرار   /     سيت     بي   قرارَن

مالگيا   دِ   هَرموُشي /      كوُلا   وِ  راسا

بِرار   وار   زنيي  كِرديِمْ /    وا  دَرِ حوُمسا

تفَنگيا   بِرنوُ   كوُتاه    /   اَسب  سَگلاوي

شَنگ  قطارشوُ كِردهَ بي / سي     بادِراوي

نهَ   ايل   مَن  نهَ  طايفهَ / نهَ ديوُو داريِ

نهَ  گَپ  مَن نهَ  كَد خدا / نهَ حَق دِراريِ

دِ       تَنيا     تَنيا   ترِمْ /   رَمِس  دوُوارِمْ

سَر     كوُچيلمْ     اِشكسهَ   /  مُردهَ   بِرارِمْ

نوُمْ   وحيد   چي   آسارهَ / دوُ  آسموُنهَ

 مهِ      گوُتمْ    اوُ    نَميرهَ /  وِ  تِيمْ   بَموُنهَ

سَر  كَشيمْ   دِ  حوُنكَت/ تاريك وُ سَردَه

 لوُ   وِ    لوُ   پَردهَ   دلِمْ / كُل آهَ وُ دَردهَ

بيا   بَنال  تا   بَناليمْ /     دِ    ايي   زموُنهَ

 روُزگار     بي   اَرزشهَ   /  وا  كَسْ  نموُنهَ

 

 



 

به مناسبت هفتمين روزدرگذشت شادروان زنده ياد وحيد رحيم خاني فرزند مرحوم غلام خان رحيم خاني

هفت   روُزهَ   گُمْ   كِردمِهَ / دُرء گروُني

هميشهَ     خنهَ   وِ    لوُ /      شيري     زبوُني

اِ   شاعر  توُ    بَنويس /  سي     روُزگارِمْ

وحيد        رَت   تَنيا   مَنِمْ    /  زَردَه  بهارِمْ

خي  دِ   چَش   سيت  بَوارِمْ / تا  رَه بِيرهَ

تا     دلِ      غَمْ      دِ     بارِمْ   / آروُمْ   بِيرهَ

سايهَ   بوُ   سيت   بَسازمْ / دِ  خشتِ جوُنمْ

چار    ستوُنِش       بَزنمْ   /    مَغزِ     سِخوُنمْ

اِ   دلِ   امروُ    بَنال /   رَت   هُمْ  نِشينِت

دِ     نِميا         سي    هميشهَ / وي سَرزمينِت

هفت   روُزهَ   وحيد  رَتهَ / حناسَه سَردِمْ

مَنِمهَ        تَك  وُ    تَنيا /    وا     بارِ    دَردِمْ

نِزاكهَ     دلْ   سوُختمهَ  / تا   پُشتِ  سينهَ

هوُنموِنِمْ       تاريكهَ     /   گُرگ   هَمْ   نينهَ

دَنگ   وِرارِمْ    بَنالِمْ   /   سي   روُزگارِمْ

كُجا   رَت   گرميِ    دَس   /  وحيد   بِرارِمْ

كارِ   دُنيا    مُردِنهَ   /      رَسمِش    چنينهَ

مَنزلِ       شيروُنِ        نَر       /     زيرِ  زمينهَ

بي   توُ   سَختهَ    زنيي /   آزُردهَ    حالِمْ

چي   شاهين   مينِ    كَمرَ   /    اِشكسهَ  بالِمْ

اِ مَداح   توُ   سيمْ    بَخوُ / شعر دوُ قديموُ

نَمنَهَ     چوُغا   وِ   شوُ    /    روُوهَ    وِ  ديوُو

گروُنهَ   ايي   داغِ   توُ /   رُخسار   زَردِمْ

چي   دماوَن   سَنگينهَ  /     ايي    بارِ  دَردِمْ

نهَ   مي ري دِ خاطرِمْ / نهَ مِيل كِنمْ سَرد

چي   كَموُتَر   تووُ    كِنمْ /   شوُ   دِ  وِرِ دَرد

هفت   روُزهَ   وحيد   رَتهَ /   چوُلهَ ديارِمْ

دلْ   رِمِس   طاقِ   سينهَ    /     اَسرِ    بَوارِمْ

دلكَمْ   اُشتران     كوُ  /     بَرفش   هميشهَ

غَم   اوُما   چِكِر   كَشي  /  دِش   زيهَ   ريشهَ

وِر  كِردهَ   باروُنِ   شوُ / اووَ   بي  دِ لِيزمْ

كوُمال  اووُ   تَژگام گريت/ كوُر تَش بِليزمْ

پيا   خوُ     نوُمِش    موُنهَ /   دِ   مينِ دُنيا

نَسل  وِ   نَسل  تَعريف   كِنَنْ  /  وِ  سَر زبوُنيا

كَسْ دِما كَسْ نَمرُدهَ /  خوُمْ سيت بَميرِمْ

دِ   كُجان   ايي   روُزگار  /   مهِ   دَس بِيرِمْ

بَميرِمْ     سي   آبادي   /   حوُنيا   گِليموُ

بَميرِمْ   سي    ديووُني   /        سي   رِيَتيموُ

دير  دِ   غَمْ  زنيي  كِرديمْ /  بِرار  واروُنهَ

اِصالَت   دِ    بين   رَتهَ    /     دِ    ايي زموُنهَ

 

 



 

سي جووُنيت  بَنالِمْ /  يا  سي  مِرامِت     سَرنوشت كاري كِردهَ / هيچ ني ديارِت

شير زَدِمْ بُن ايي بَرد / گريتهَ خووُش     چي اسياووُ دِ  مين  چَمْ  /  افتايهَ  اووُش

 

 



 

نَمنَهَ بِرار سي مهِ / چي بَلي دالوَند     شَنگ قطار پا دِ ركاوُ/سي ايلِ  سَگوَند

وِ يادِ اوُ روُزگار  /  سي  اوُ  بِراري     نهَ دُشمهِ وَرمي گريت / نهَ هَمْ  فراري

 

 

 

 



پنج شنبه 3 اسفند 1391برچسب:, :: 14:56 ::  نويسنده : حسينقلي كيان عليخاني

حسينقلي كيان عليخاني 



آ بزرگ حسن پور 

 

آ بُزرگ دوُ مُختوا / مَجلس نشينِمْ     دِ نمِيا اوُ روُزگار / چي اوُ بِينمْ

كَمِري پَرِ شالتِ / پات  دِ ركاوُوهَ     توُ رَتي تَنيا مَنِمْ /  دِلمْ  كِوووُهَ