درباره وبلاگ
پیوندهای روزانه
ايل سگوند
جمعه 28 آذر 1393برچسب:, :: 15:23 ::  نويسنده : حسينقلي كيان عليخاني

شاهنامه ايلِ سكاها

ز ايلم نويسم / به    شعر  چند   كلام

كه خان   بزرگش/  بنام است  غلام

به دوُران كوُروش / سكا بوده است

كه خواب­رازدشمن/از او  برده است

سكاها   بگويم  /  سوار  است   دلير

به دشمن بتازد   /   كه او مثل شير

چنان قادر   است / به هر كار سخت

نياكان بودند  /   مالك   تاج  و  تخت

به   تاريخ   نويسم / از  اين قوم  لُر

كه فتح كرد و برگشت/ با دست  پُر

به    دنيا      بگويم     ز ايلم  چنين

نباشد همين ايل / جز  ايران   زمين

ز ميدان   نترسد /   به   سنگر  رود

دفاع  را  ز خاكش   /    بجان  ميخرد

به   غُرش   درآيد/ به  ميدان  جنگ

قطارپُرفشنگ­است/ به­دستش­تفنگ

کجایند   مردان   /    وزنه     سوار

به مجلس سخنگو /  به صحرا شكار

به دريا  كه   باشد  /   مثال   نهنگ

به كوهساربيايد /  شود  چون  پلنگ

نزارم   كه  دشمن    بخاكم  نظر

بتازم بسويش   /     به     وقت خطر

من آن قوُم لُرم/به زاگرُس زيست

نه هرآهني را / كه   شمشير نيست

بزرگان كه حاكم / بودند  زين  ديار

بگفتند  به    نيكي   / سخن    يادگار

بزرگي نه آن است/كلاه كج نهي

گذشت داشته باشي/فقيرنان دهي

نوشت   است چنين /شاعر نامدار

زنسل سكا است / كه شعر موندگار

 



چهار شنبه 19 آذر 1393برچسب:, :: 14:1 ::  نويسنده : حسينقلي كيان عليخاني

دِلمْ     پُرهَ      /    چنوُ        تَنگهَ            ايي       زنيي   /        مِثل     جَنگهَ

زنيي     سَختهَ   /     دي زموُنهَ               ايي  حَلگ وُ دووُ / سي گوُپ نوُنهَ

كَسي   وِ   كَسْ   /     رَمْ    نكنهَ               پيل دار    سيل        فَقير    /    نكنهَ

وِلات   تَنگهَ  /   كَسْ  وَقت نارهَ                حوُنهَ      فاميل      /      سَر    بيارهَ

اَر   پيل   داري   / جات ها بالا                 هَمهَ   وِت   گوُوَن      /    اِ  ماشاالهَ

ماشين   روُز /   وِ   زير   پات با               يَك   دو    نَفر     /     ورَ    دِمات با

دِنهَ      كوُو     /   يارَن      نهات             پتوُ   گُلباف   /    بوُنَن   زير      پات

دَس    وِ    سينهَ    / هيسَن سَرپا             تا   توُ     سير باي / خوُت دي وا لا

يان وِ دوُرِت   / گوُوَن چاكريمْ                  توُ         اَربابي     /     ما     نوُكريمْ

اَر پيل ناري  / گوُوَن وِلش كوُ                  وِ   روُ   گَشتهَ    /       قصَه ش   نَكوُ

آخمْ    قديمْ    /   سي    آبادي                 كِلكِل       ريزوُ    /    سازِ     شادي

جوُمي داشتيمْ / سي   كاسِمسا                 گِه وِ    نوُوهَ    /       ديمْ   وِ   هُمسا

اِيسهَ   نوُونمْ    /   هُمسامْ    كيهَ             دِ     كوُمْ    ايلهَ   /    نوُمِش      كيهَ

قلمْ   وِ   دَس  /  سيت    بَنيسنِمْ             آخمْ   سي      دايا  /   ديك   رِيسمْ

شعريا   لُري    /    سينهَ    دارِمْ            خاطرهَ       دوُ     /  كوُچكيمْ   دارِمْ

زِموُ   خيلي   /   سُرعت    دارهَ             رَسمْ   وُ      رِسوُمِن    /    وِر   دارهَ