درباره وبلاگ
پیوندهای روزانه
ايل سگوند

 

هِي لووُ هِي لووُ

 

 

هِي   لووُ    هِي    لووُ /  هِي لووُه  َهِه

دِتهَ      نيشتيهَ /   زلفهَ      تاووُهَ       مِه

مَر   مِه   چهَ   وِتمِ /   توِ   چهَ      شنَفتي

وِه      حَرف   مَردمِ  /  توُ ژَه مهِ كَفتي

دِمَكَت   بار بن  /      دَمِ    دَمانِت   كَمِ

سوُرمهَ     عطاري /   پُر   چَمِيلت    كَمِ

خدا    بسيني   /   حَقمِ      ژهَ      دايَت

خوُمِ  رنجمِ كيشا/كي نيشت وهَ سايَت

چَمِيل    مَسِت   /    بي   سوُرمهَ     مَسهَ

خدا   مَزاني   /      خيني   چَن    كَسهَ

هِي   لووُ   هِي   لووُ  /   هِي  لووُه َهِه

دِتهَ     نيشتيهَ  /   زلفهَ      تاووُهَ       مِه

دوُسيِ   مَمِري  /     شينيِ      يهِ    دَمهَ

دوُس   ژهَ   دوُس كَفتِن / خيلي سِتمهَ

ياران    بِنشين   /   بِكيمِ      دَردِ    دلْ

هَر   كهَ   ياري   نِيري / بِنيشي وهَ گِل

اِمشوُ   چَن   شوُوهَ   /  دير   ژهَ  يارانمِ

چي   زمين   ديميِ /    تشنهَ      بارانمِ

ياران   كي  ديهَ   /  دِت   وهَ   گاياري

گاهُ    نار   طلا /      گاران     مِرواري

گِران   گِرتمهَ  /      چي      دار     بَلي

مَر   علاجمِ   كهَ /      دِ     تهِ    رَجُوَلي

هِي   لووُ     هِي   لووُ /   هِي لووُه َهِه

دِتهَ   نيشتيهَ   /   زلفهَ     تاووُهَ         مِه

اگر      نامَكَت       /      فراموُشمِ     بوُ

سفيدي   كَفَن  /    بالا      پوُشمِ        بوُ

دَسَكَمِ   بِگر   /       بِيمِ      وهَ     مالَكتَ

بِكَمِ   وهَ       مهمان   /    تَنيا    خالَكَت

هِي   داد  هِي   بيداد  / كَسْ ديار نيهَ

كَسْ   ژهَ   دَردِ   كَسْ /   خوُر  دار نيهَ

 



دانلود نوحه لري با صداي فرهاد سگوند

براي دانلود ادامه مطلب را كليك كنيد

 

 

 

 

 



ادامه مطلب ...


حساب زمستان در ديار كُهَن لُرستان

وقتي مي گويند چله گَپ 40 روز است چله كوُچك 20 روز است. و اما بعد از طي كردن چلهَ گَپ چلهَ كوُچك را اوايل آن مي گويند شَشلهَ چون هوا خيلي سرد مي شود يعني 2 تا 6 روز مي شود 12 روز پس از چلهَ كوُچك 8 روزديگر مانده به آن 8 روزديگر مي گويند چار وُ چار 2 تا 4 تا 8 روز يعني ديماه و بهمن تمام مي شود و اما 45 روز كه از زمستان سپري شد مي گويند نفس دزده زده يعني زمين باز شده آب باران و برف در زمين فوري فرو مي رود بعد از بهمن ماه اول اسفند مي گويند نفس آشكار زده و تمام گياهان و محصولات كشاورزي شروع به رشد مي كنند فروردين ماه يا اول بهار مي گويند هيزوُ يعني بلند شدن تمام نباتات يا از خواب زمستاني بيدار شدن به روايت آمده در نيمه اول فروردين چوُپاني غروب گله را مي خواهد به منزل ببرد چوب دستي خود را پَرت مي كند جلو گوسفندان در علفزار و هر چي مي گردد چوپ را پيدا نمي كند با خود مي گويد فردا صبح مي آيم چوبم را مي برم امشب علف ها خيلي رشد مي كنند چوپان چوب خود را پيدا نمي كند و اسم آن ايام را
چوُ چوُپوُ مي گويند .

نويسنده : كيان عليخاني

09166424177

 



 

                                  هوُلهَ

 

 

هِي    دووُره /    هِي     دووُرهَ

هيردِ   وُ    وَلاش /  كهَ زووُرهَ

هِي        پَري   /    هِي      پَري

نالْ    نغُرهَ     وُ   /    صُم زرَي

بِري    بال   وُ   /     بِري     بال

هيردِش    بَكوُ  /   روُ   وَ   مال

هِي دووُ  رَه    /   هي    دووُره

بينم      دوُنِش   /       چطوُرَه

دووُرهَ   دووُرهَ  /  دووُرَه هاوُو

هيردِش    بَكوُ   /  روُ سي اووُ

هِي    دووُرَه /    هِي      دووُرَه

ديو وُ  اوُما    /  چي      بوُورَه

هِي       بوُنهَ   /     هِي      بوُنهَ

هيردِش    بَكوُ  /    روُ    حوُنهَ

دووُرَه   دووُرهَ / دووُرهَ   هاووُ

جوُن      مِني   /    كِلَه    گاووُ

بِري    بال      وُ    /  بِري    بال

جوُن     مِني   /   زَرد    شلاَل

بالا     بال    وُ   /    بالا   وُ  بال

هيردِش    بَكوُ  /   روُ   وَ  مال

ههِهَ     هووُوُ   /      ههِهَ     هووُ

جَلهِ    خر   وُ   /    جَلهَ    گاووُ

هيردِش   بَكوُ   /  روُسي    اووُ

جوُن    مِني /  يال   قووُ   قووُ

دووُرَه دووُرهَ /  دووُرَه    هاووُ

هيردِش     بَكوُ  /  روُ سي اووُ

 

 

 



                                        كِيوِنوُ

كِيوِنوُ       شير   كِيوِنوُ /    بِلَنگ     بالايِ

وِ   مينِ   مَجلس  مِيا /  چي    كَد    خدايِ

شَهجوُن   وُ    دلير   زنَه /  سُفرهَ  وِ سينهَ

دِ    مينِ   ايلِ    سَگوَند  /  اوُ   نارهَ    كينهَ

حوُنهَ    داري  مِي كنهَ /  چي    پَهلووُني

دَر   وُ   بوُن  اووُ  جاروُكِرد /دارهَ ميموُني

گفت  وُ  لطف هَمت بالا / ها  دوُ كمالِش

هميشهَ   خنهَ  وِ   لوُ  /    گُل    وِ   جمالِش

اوُ   چنوُ   رفتار   خوُوهَ  /  وا  درِ حوُمسا

گير   نمِيا   پيدا    نَدهَ  /     دِ     مينِ   دُنيا

دلسُوز   وُ   مهربوُنهَ /  اوُ  سي    بَچووُنِ

نَوِيان    اوُ   دوُس   دارهَ /  بيشتردِ جوُنِش

سحَر   خيز   مَشك  وُ   مُلار / گَلهَ وِ دوُنهَ

تَشِ   وُ   توُوَش  ها   وِدار / سي پُختِ نوُنهَ

صَد    ميموُ   اَر   بَرَسهَ  / اوُ ني   خيالِش

خَم  وِ  اَبروُ   نِميارهَ  /  خوُشا   وِ     حالِش

هَر   پيايِ   داشتوُوهَ  /     چني      ايالي

جوِوُن     وُ   سَر   حال  موُنهَ / نارهَ خيالي

اوُ   گُل وُ  حوُنهَ  گُل وُ / گُل ها  وِ نوُمِش

وا   روُوي   سِيل   بَكني /  وِ      هوُنموُنِش

كِينوُ   خوُ   سي   گفتگوُ /   هُمدَمِ   مَردهَ

كِينوُ  گَن   چي   زِمسوُ  / اوُ   يَخ      سَردهَ

كِينوُ  گَن چي سَرطان / هِي ها دِ جوُنِت

كِينوُ     خوُ     بهاريِ    /    سي   هوُنموُنِت

هَرچي  خَرجِش  بَكني /  وِش مِي برازهَ

وا    سَختي  دِ   زنيي /   وا      توُ مِي سازهَ

خِت  خَمير  جگ  وُ جاروُ / بَچهَ مِيهَ شير

مَشك وِ كوُل اووُ  مِيارهَ / ايي همهَ رهَ دير

 

                            شاعر لُري وَ لَكي : كيان عليخاني

                           همراه : 4177      642     0916

 



 

 

پَهلووُ      كُرِ    قُلي    /    دوُ     روُزگارمِ    نَمَنَه پيا چي خوُت/دَس ديهَ دِ بارمِ

نهَ اَسبيِ نهَ زين وُ بَرگ/ نهَ شَنگ قطاريِ     نهَ و ِدادمِ مي رَسهَ / چي توُ بِراريِ 



نَمَنهَ   دِ  ايل  لُر /   تَنيا  سوُاري    نَمَنهَ چوُ پُشتِ شوُ /  سي  مهِ  بِراري

نَمَنهَ كُر چوُ باز / سوُليا كَموُني     رَتنهَ وِ  زير خاك / هِي  دوُ جووُني



v2k488g0f6h2gtubvlj.jpg

 

سووُز سوُار دِ ايل مَنهَ / دوُ روُزگاروُ    وا چار نال ها ميايهَ /  چي  باد باروُ

گَردشِ  چَرخِ  فَلك  /  نَدهَ  اَموُ نِش     شيوسهَ بَن وُ بِساط / اِشكس كَمُونِش



حسينقلي كيان

عَكسي وا سوُل وِت مِي يمِ / مِه دوُ جووُني       يادگار تِيت بَموُنهَ  /  اِ  دوُسِ  جوُني

وَقت  كِردي   سِيلي  بَكوُ  /    تو   وِ   جمالمِ       روُزگار وامِ سَر جَنگ / آزُردهَ حالمِ



حسينقلي كيان

دُو دههَ سيصد وُبيس   /  اوُمام  وِ  دُنيا      دِ روُنهَ   اوُو هَرموشي   / كَپر كُولا يا

رُشد كِردِم آزاد بييمِ / دُو دِلْ طبيعت       زنيي سادهَ  داشتيم /    مَردمِ حقيقت