درباره وبلاگ
پیوندهای روزانه
ايل سگوند

                                پیری وُ کوُری دهه نَود

پیری تُف دِ ریت/وا  ایی  زیشتت

چَشیات هان دِ چال/گَپ بیهَ پتت

یواش  وِ  ره رووی /   تلوُ   تلوُ تهَ

صحوو صد بِرار/کَسْ نگووهَ  تاتهَ

چی عَلَم بی کاسهَ /  حلی  حلیتهَ

باد  که   وِر   کَنهَ / رعتی  رعتیتهَ

رَن گم کِردیهَ/آخ سی بی کَسی

چنوُ وِ ره روُوی / منی  که مَسی

همیشه    تنیا    /    غاپوره    ناری

بَکنی  وِ  در   /   اُفتی    دِ  چالی

افتی  یاد   قدیم / سی  رفیقوُنت

اوُسهَ  می گشتن /  وِ  شوُناشوُنت

کی چی  قدیمهَ  /  پتروُ  وات  با

اینترنتیهَ  /  وا   کارتی    وات  با

عابر  بانک   ناری  / سر  ندراری

اشتباه  بَکی  /  روُوی  و خواری

فنی   ضعیفهَ  /  دَس   فرمو ناری

مجبوری بِحسی/   بَنیرهَ  تاکسی

اَر  بیمه    ناری   /   افتیو    پیسی

دَه کُر داشتوُوی/ آخربی  کَسی

مثل قدیم نی / حوُنهَ   تو  گَپ  با

آپارتموُنهَ /  هی   جا   پایات   با

آلزایمرِ  گیری / بوُوی چی لیوهَ

ویتامین   ب  کَمه / تعادُل  شیوهَ

هیچکَس بیکار نی/احوال بَپُرسهَ

سیل  کوُ  زمونهَ /  بی  حنا  رسهَ

هَر   کاری     داری    /   تلیفوُنیهَ

اَر  خط  خروُوبا  /  اس     مِسیهَ

کار کیخوایموُ/  بیهَ  چَت   کِردن

عروُسی کنن/ یان  دِ داد کِردن

در آمد  نارَن  /  همه  بی  کارَن

سر بُرج که بوُوهَ/ کُل  بدهکارَن

همه  چی  برقی / غذا  شیمیایی

سیر وُسخت بحوُر/دِ وی هُماری

 

 



216637_1009075916094_1500849521_33567_6005_n.jpg

سلام وِ پَرچمدار /  ايلِ سَگوَن      دِ  زاگرُس  سَر  سِيمِرهَ  /  تا  كُو  اَلون



وِ ياد سووُز  سوُاروُ /   ايلِ   سَگوَن       سَنگر دارمِ صيد ميرزا / وا بَلي دالوَن

بَكوُشيت تا بَكوُشيم ِ/ دُشمِه اسيرهَ        حيفهَ كه پيا سَگوَن  /  دي  جَنگ بَميرهَ



                                                         علیوسوُنهَ 1

 

دلْ تنگ وُروزگار  تنگ    /  دنیا   کافریهَ

 

دوُسکَمِ    مُدتیهَ     پا    دِ     دِم   برُیهَ

 

زموُنهَ   چنی   گنیَ     /     تو  بی   وفائی

 

تو  دلیان  دِ یک  بُونی / می کی جدائی

 

یهِ  دوُس    دلْ   کافری     /  بیهَ  و دوُسمِ

 

چی  چلتوقکهَ    مکینهَ    /    مَنهَ   سبوُسمِ

 

گرفتار  زلفیاش   بیمهَ   /    چَشیا   نازاش

 

شوُ وُ روزمهِ خوُو نارمِ /  هام  دوُ خیالش

 

تیر   خلاص   دی  مین سرمِ/ بَکوُ  آزادمِ

 

مهِ   لیوه   عشق  تونمِ  /  نیل  سیت  بَنالمِ

 

افتامهِ دوُ  دام  تو  /  چی  کووُک  کوُسار

 

یا  بکُش   یا   رها    کوُ  /   کمتر  به  آزار

 

گو تنهَ   او    قشنگیا   /   رَم   مرُوت  نارَن

 

سر تهَ وَن  وا  تری  /  دِ  کار   وات   نارَن

 

او چنوُ وات گرم گیره /  بیفُتی  دِ  دامِش

 

وا   دِیارت  دِ   نِمیا  /   سوُزی   د ِ داغش

 

عشق   او    چنوُ     داغهَ     آتش  فشوُنهَ

 

چی صیاد  مِلیچه  گیر  / سیت ریزه دوُنهَ

 

اِ  خدا    دِ   دَس    دوُس   /  تاکی   بَنالِم

 

مهِ سوُختمِ  تش   گریتمِ  /   بیا   وا  دِیارمِ

 

هَر سری  عاشق  نووُهَ  /  گچ  ها  دِ مینش

 

بَرد سر بَرد وا بَه تلنیش/  بَه ریزه خینش

 

مهِ    گدا   وِ   در  مالِت   /    صدقهَ  گیرمِ

 

وی  طریق   سیلت   کنمِ    شاید  نمیرمِ

 

خود دوُنی شوُ درازه/مهِ سیت خووُ نارمِ

 

ایواره  تا   زل    روز    /   آساره  شمارمِ

 

نوُمِ تو   سر   زبوُنمِ  /    سیمِ   اوُو  و  نونُهَ

 

ای  دلِ   که   همیشه  /    سیت مِیرهَ بوُنهَ

 

چی فرهاد یا چی مجنوُن/ یوسف کنعان

 

عشق آزاده  دِ کُل  دنیا /   تو  نکوُ  پنهان

 

عشق نووُهَ  زنيی  هم   نی  /  آخر زموُنهَ

 

تا  قیامت   ای   گلیی     وِ   تیت   بموُنهَ

 

 

 

 

           

 



                                                     عليوسوُنهَ   شماره 2

چَشياكَت چي تفنگچي/  هي  مِيكنن كار

مُردهَ نهَ   زنهَ   كنن   /   شفا    و    بيمار

لوُ  غُنچه  مييا    كليل    ویر سروهاری

چی گُلی  شکوُفهَ  زا  /  هی  چی  بهاری

هَر كُري  دِ ايي  دُنيا /  تو   باي  و يارش

هميشه  سيش  بهاره /  خوش  روزگارش

قَد بلنگ سوُوزه گاو چش / لوُيا   دِ  خَنَه

امروُ  و   روو    ديمِش   /  حال   دِم  نَمَنَه

امروُ   مهِ   رَم   اُفتا  /   وِ  كورنگ  مالي

سيل كردمِ ديم نشسهَ بي/سووزه شمشالي

زُلفايش تا سر زوُني /  او   مي كِرد شوُنهَ

يهِ    دَسش   و    آينه /  كردمِ    ديووُنهَ

اِ دوُس اِ يهِ چَن سالهَ /  هيچ   ني دِيارت

بي   وفائي   دِ    منهَ  /   مُردمِ   دِ   داغت

وِم گُوتي اَر  بَميرمِ  /  دوُني  سي  خاكمِ

اَر  هاستوُومِ  شي   بَكنمِ /  سي   تو  هلاكمِ

اِ   خدا    تو    ورداري  /   رسم    چنينهَ

غريوه     تك      نَزنهَ   /   خودي     نينهَ

چَش  ورَت   مهِ   مَنَمَه /  هام  سر  قوُلمِ

اَر  بهام    دروُ     بوُومِ   /  بيا   سر  قوُرمِ

كُجا رَت او روزگار / چي  ماس  و خرما

دَسياموُ   دِ   گردِن   يك /   و  زير   كولا

سر و ريش اسبیي كردمهِ / دِ داغِ دوُسمِ

اِ     دوُس    بيا    بينمِت  /  مَنَه   و  پوُسمِ

اِ   دوُس    بيا    بَگريو /   سي  حالِ زارمِ

تك    و   تنيا      مَنَمَه   /   بي   كَسِوُكارمِ

هرَ وقتي  و گوشمِ يا / نوُمي  چي نوُمت

سياهي چَشيامِ گيره/ شُك  وم  ديهَ نومُت

هَر  كَسي  ما بين اِیمان /   وَن  و جداي

خير نينهَ  دِ     عمُرش  /   رووهَ و  خواري

روز اول خود دِم هاستي/ بوُومِ و يارت

تير    كاري     بَزنيهَ    /   وُ    او    بِرارت

اَ  سي   چي  شي  نَكِردي / قوُمِو  قبيلَت

بَميرم سی   او   سِکیا  / و    قَد     جلیقَت

ايي غُرور كه تو داري/ بُردِت و خواري

تك  وُ   تنيا    مَنيهَ    /   هي    بَكوُ   زاري

 



                                                        عليوسوُنهَ   شماره 3

اِ  دوُسِ مَر  نووُني /  ليوه    بيمهَ   سيت

دووُر دُنيان گشتمهَ/ وجُود نارهَ  چيت

امروُ     مهِرَم    اُفتا   /   و   تنيا    ماليِ

مهِ ديمِ نشسهَ بي/ سووزه  چَش  كاليِ

اِ دوُسِ يهِ سي تو نهَ /  تَش ها  دِ  جوُنمِ

آواره   غُربت  نشي /  بي  هم    زبوُنمِ

دلكَمِ ياسهَ  كنهَ   /  سي  دوُس  قديمي

دوُس  خوُ   لُر   زبونِم / دالكهَ  نَجيمي

اِ  دوسِ  سيم    بَگريو /  ديروز  دلْ گير

عُمر كمِ   و   سر   اوُما  / بيمهَ زمي گير

دلكِمِ چي    زمسوُ   /  برف  وش  بارسهَ

دوُسكِم  تَركِم  كِردهَ /  غَم    وم  نشسهَ

اِ  خدا  دلْ    دوُسن  /   و    دَس   بيارمِ

ها  روُومِ  سي  برف دلْ /  پارو  بَسازمِ

مي تَرسمِ كه چي مجنوُن/ مهِ  كوُ بِيرمِ

دوُسكَمِو  چَش   نينمِ  /  دوُچهَ   بَميرمِ

ايي حَقن ديمِ و مجنوُن/  كه چي كَشيهَ

سي ليلي دشت وُ صحرا / كوُيان  بُريهَ

اِ   خدا    ايي    عشقن   /  تو   آفريدي

بَشرن تو دوُس  داري / و او نويد دي

شوُ و روز هام دِ خيال/  دوُسكهَ ديرينمِ

بويمهَ   و   بالنهَ   /   و  تيش    بَشينمِ

دوُسكَ مِرَت  و  سَفر  /   دِم   دلْ گروُنهَ

او  چنوُ   دِ   سر   دارهَ  /   اوچهَ بَموُنهَ

تُف و ايي دُنيا  بايهَ / هَر  روز   يهِ رنگهَ

يروُ صُلح يروُ  آشتي  / يروُ  هم  جنگهَ

اِ دلِ كُتكُت بووُي  /   وا   لال    كهاست

تَرك دوُسي واش بَكوُ/  هَر كه نهاست

آخمهَ    سي    اوسنوُ   /   دوُ   آباديموُ

دختر و رشبهَ مي دَن/ سي هم كُريموُ

اِ  خدا   ايي  روزگار  /  چني   سنگينهَ

نووُنم   مهِ   پير   بيمهَ  /  يا  هيچ نينهَ

هَر سري عاشق نووُهَ/دِ سي چي خووُهَ

صحووُش خوش بَكُشهَ/دلْ آزاد بووُهَ



                                                              عليوسوُنهَ   شماره 4

اِ  دوُسِ   بيا   بَگريوه  /   سي  روزگارمِ

زمسوُني   سوُوز  كِرده  /   دِ  مين  بهارمِ

جووُني رَت دِ  دَسم  /  پيري  موندگاره

روزگار   وام   سر    جنگ   /    ناسازگاره

همه چي سيم قشنگ بي / مهِ دِ جوُوني

پير  بيمه  كز  بَشنيمِ  /  مهِ  دَس   و  زوُني

جوُوني بي ميموُنمِ / چي دوُس خووُي

پيري  اوُوار   گَردِنمِ   /   دَا  دَسمِ   چووُي

توك كليكيا رهَ ميرَتمِ / چي ببر وَحشي

ايي    پيري   چنوُ   گَنهَ  /  مهِ  نيمِ  خوُشي

اِ دلِ  امروُ   بَنال  /    تو   سي   جوُونيت

دَس   بِراريا   رَتنهَ   /    دووُرت   مَنهَ ريت

هاي كُجا دوُس كوُچيكمِ / بيا وا  ديارمِ

تعريف  كوُ    دِ   اوسنوُ  /    تا   خوُم  بَنالِمِ

دِ هَرموشي دوُ مَردمِش /  كولا  و  راسا

دِ خرمنجا دوُ كيل وُ كِشت/او آشير داريا

ايي  همه    نالهَ   دلمِ /    سي  روزگاره

دِ  نمِيا     او     جووُني /   بينمِ      دو واره

كُجا رَت  مهر و  وفا  /  او  حوُمسا داري

كُجا رَت او  كورنگيا  / مال  وُ  مال  داري

ويرهَ   ويرهَ    بَكنمِ    /     سي  روزگارمِ

نهَ  غَمي   نهَ   غُصه   بي   /    نيي    خيالمِ

جووُني دِ تيمِ رَت بي/ چي اووُر بهاري

پيري  اوُما   آخ  وُ  اوُخ /   و    شوُ   بياري

پاي  پاي  مي كِنم   /   چي    طفل  نايوُ

جام  وَنا   و   دَمِ   در    /    سيل   و  خيابوُ

كُجا رَت  همه   رفيق   /  او  دَس  بِراروُ

ها  كُجا   سوُار   بازي  /   او سوُوز سوُاروُ

بَنالِم  سي   ديارمِ   /    مَردم   دلْ  پاك

بَميرمِ سي سرزمي  / سي  او  اووُ  وخاك

اِ  دلِ   كم   ياد   بَكوُ   /   تو     دِ  ديارت

دِ   ياروُ   كَسْ    نَمَنَه  /  كي    بَكَه   يادت

اصالت پايمال بي  /  گويش  دِ  بين رَت

راس رَ تَه  دِروُ  اوُما  / غيرت  دِ  بين رَت



دِهَرموُشي تا بِسِيتي   شماره 1

ارُديكه ايل سگوند  /  دوُ  رَمل مُشتاق

عين الوند وا مُختوا / چَن  دوُقلي  راق

رحيم  چشمه  خاور  /   سليموُ   قيصوُر

كرييم   كُر   داويت  /  سوُار  اَسب   بوُر

عليمُرا كُر قوُرچي  /   اسفنيار   چنگير

دِ هَرموُشي سوُار رَ تن  /   پيايا   رهَ  دير

سگونيا همهَ حاضر /  دِ  جنگ  بوُستان

تجاروُ  وا   فريوند   /  اوُ    مهدي  كيان

ايل سگوند اردُي زيهَ /   هووُر  هوُيزهَ

آخمهَ  سي   خسروُ  /  شمشيرش   تيزهَ

بِسِيتي  تا   هوُيزهَ    /    قُشوُن    زيادهَ

دِش سوُار بِيرق و دَس  /  بيشتر    پيادهَ

زمينيا  تپهَ   رَمل  /  چال   هووُر  پيزلْ

اِ بِرار تفنگ نوُني / شنگ  نسوُزني  ولْ

تفنگيا  چاتمهَ   زدهَ    /     وِ  در   چادر

اوُ  جنگاوُ  دَر گيري  /  نروهَ    دِ   خاطر

حقيقت    بَنويسم     /      تاريخ    بَموُنه

كه چني  اوُ   پيايا    /   جنگشوُ   مَردوُنهَ

آخمهَ  سي  اتحاد  /   سي  اوُ   بِراري

خوُزسوُن  دووُر  زيتوُ /   وِ  سر  سوُاري

ايل سگوند سوُار بينهَ  / وير وِ  بِسِيتي

سوُغاتي  مَغنا   بيارم  /   سي  ننَم  فاتي

اَسب لُخت وا قشوُني/جا اَسب زخمي

غُلم  خوُ  دَسوُر   گريت /  دَسوُر  رسمي

مَحسيه قُشوُن  كَشي/ ايل  هم دِ  باشهَ

رَ ته مين دلْ دُشمه /  اوُ هِي  چي  واشهَ

غُلم  خوُ  برنوُ وُ شوُ / ديربين  وِ دَسش

دُشمنوُ وحشت دارَن/ بيشتر   دِ  اسمش

هم راز دار هم سُخنگو / اوُ غُلام خوُنهَ

وِ  دُشمه  مهلت ندهَ /  تقاص   مي سوُنهَ

رحيم خوُ  حاجي  كلي/  دارَن پيوَني

ايل سگوند تُخمهَ تُخمهَ /  حتيَ  وِر وَني

سرزمينكهَ   هوُيزهَ  /  كُل  شوُره  زارهَ

مي ترسمِ يروُ ربوُد /  هم   سر وِر  دارهَ

غافل وُ حج  غُلم شاه   /  فرج  دِ باشوُ

دُشمهَ كه جُرعت نارهَ / بيا دوُحنا  سشوُ

نووهَ  دار  شوُكيهَ  /  خيلي هوُشيار  با

گوُم شايد دُشمهَ كمين /   دووُر  وِريا با

اَسبيان  زين  كَنيت  /   سوُ  روز جنگهَ

اَر دي جنگ پيروُز نووُيم/سي ايما ننگه



دِهَرموُشي تا بِسِيتي   شماره 2

پُشت دِيتوُ  دِ  پُشت  يك  /   بِرار   واروُنهَ

هَر كُري  دَنگش  خوُوهَ / سروُ   بَخوُنهَ

سيم  بَخوُ  عليوسوُنهَ   /  تا     بَكنمِ   جنگ

روُز  پيشي سي دُشمه/ بي وِ شوُوهَ زنگ

دِليلموُ جوُمهَ  لُري  / كِردهَ  دِ  وَر خوُش

دُشمنن  بوُنيت  دِ وَر  /  والا  عين  خوُش

شكار چيمحوُسه جوُنهَ/كَل كُش دوُوران

تَك تير اندازمِ مَحييهَ/دوُ  خاك  بوُستان

خوُرجين   اَسب    غُلم  /   پُرش  دِ  شنگهَ

سراسر  ايي   عرووُسوُ   /    جنگوُ   تفنگهَ

مُهلت  نهَ  وِ  اوُ  دُشمه /   بيا    دِ   نزيكت

دَس  بِيفته   چنوُ  زنَت    /    بَكنم   شينت

بوُويت   وِ    بيطال   بيا    /   زنسهَ   روُنمِ

اَر  خدا فُرصت   بِيهَ  /     تقاص     بَسوُنمِ

جنگ  وِا جنگجا  بَكني  /  تا  بوُري لذَت

تو  چنوُ  جنگ  بَكني  /   داشتوُوي  عزت

پُخت  پَز گوشت آهوُ/ سُفره  پلنگ  پوُس

بِراروُ ها ميل كنن/ وا  قوُم  وِ  تي دوُس

كلاووُ  يا   شالْ  سترهَ / گيوهَ   يا  دِسبيل

كُمكي  ها   يا   سيموُ    /     لا   چُغازنبيل

نووُ سگوند بووُ حوُز مُغول/جنگجوُ تريهَ

دُشمهَ   زخمي تار وُ مار  /   دِ   جوُ  بِريهَ

حَدموُ  كرخهَ   كوُرهَ     /   بوُنيت   مالگهَ

شيخ  دِ   دُشمهَ   زنسهَ    /    مُردا   هلاكهَ

حُكم  اوُما   اعلام  كِردِن  /  كُر  گرووُيهَ

كَپَر   زيم   مالگهَ    وَنيم    /   دوُ   عباسيهَ

سوُاري  دوُ   هويزهَ    /    ها  يا  وِ  قيقاچ

جَمشيرهَ   كُر     صايق   /    فاميلي   تَلاج

رحيم  خوُ    وِ حيدر خوُ  / سَنهيردهَ تُجار

ايل سگوند همهَ بِرار /  ميدوُ  كار  وُ  زار

هَر   طايفه   يكي   دِش  /   بووُهَ   فدائي

دِ  ريشهَ   كُل   بِرارَن   /   نارَن   چگايي

آخمهَ سي  غُلام  خوُ  /  گَپ  ايل  سگوند

دوُس دارياش كُل اوُمانهَ/وا اوُ حسنوند

ايليا  دِ  هَرموُشي  /   وِ   دووُر   يك  بين

مُستقر  دِ  خوُزسوُ  /  وا  يك  شريك  بين

اِ  قوُموُ   چي   بَنيسنم   /   دوُ   گَپ   ايلِم

جوُ فدا   دِ    ركاووُش   /    بَريزهَ   خينِم

ايل سگوند ها دوُ  ذاتش  /  آروُم  نشينهَ

جنگجووهَ    ستيز  كنهَ    /    دائم   كمينهَ



دِهَرموُشي تا بِسِيتي   شماره 3

بوُر مُشتاق  زَشو  تَش  /   وير  بِسِيتي

اَسب كُميت شنگ وَر  شوُ / گروُ  قيمتي

زمينكهَ هوور هويزهَ / كُل  داره گَزهَ

حاجي كلي دِيمهَ گريت/ چَقسْ  وُ  نَزهَ

آخمهَ سي اَسب وُزين/ بِرنوُ وِ شوُنيا

بَميرمِ  سي  پُشت   كار  /  اوُ   پَهلوُونيا

مَلهم  لُري   بيار  /   سي  زخم جنگمِ

امروُ  مهِ  چَن   روُزه /   دير  دوُ  تفنگمِ

باوِرمِ  مهِ  وِ يناَ   /   سي    قوُم   لُرمِ

نياكانمِ  دوُس  دارمِ  /  بيشتر  دِ  جوُنمِ

كَسي ني تعريف بَكهَ /  سينهَ  وِ سينهَ

اوُ جنگ  وُ  اوُ  روُزگار  /  وِ دلْ   بَشينهَ

بِراروُ كمك   بَكيت /  دِ كار  فرهنگ

كتووُي چاپ بَكنيمِ  / ايما   دِ  اوُ  جنگ

پيايا  بي   ادِعاَ    /   چي   شير  بيشهَ

چي فرهاد دِ بيستوُن / هِي ميزَن تيشهَ

اَسبيا كهَ  نوُم  آورِم / پيايا  دلْ  سوُز

كِيونوُ مَشگ وُ مُلاَر /  آخمِ  سي اوُ روُز

آخمهَ    سي    بِراري   /   كُهن  پيايا

آخمهَ  سي  هورسبوُ  / اوُ  جوُل وُ جايا

سَنگريا دو نفري/ساختهَ وِ دوُور يك

دُشمنموُ  دِ   سر    دارهَ  / بَزنهَ   پاتَك

تو بَنالْ اِ دلْ تنگ /   سي   دوُدِموُنت

شير  پيايا    كُل   رَ تن/  پير  وُ جوُونت

وِ   ياد     دلاوِريا    /    امروُ     بَنالمِ

چي  شاهين   مين   كَمَر /  اشكسهَ بالمِ

كُجا رَت اوُ مال وُ بار/واردِهَ شفق باز

هم قطاريا كَسْ نَمَن /  وا كي بَنيم  راز

نَمَنهَ  دوُ  جنگجوُيا /   كُر  دو قطاري

دُشمنهَ   دِ  هويزهَ  / بُردِن   وِ  خواري

دِ  نِميايهَ   وِ    گوُشم  /    نالهَ  تفنگي

وِ  چَشيام  دِ  ندينمِ  /  مهِ   چنوُ جنگي

نَمَنهَ  اَسب   كالهَ   / وا زين  وُ بَرگش

سوُارش  پيا   سگوند / اوُ  دَس تفنگش

وِ   دُنيا    دِ    نِميايهَ   /    كُر  چنوُنهَ

دُشمنهَ   تار  وُ مار  كِرد  / تا  دَر حوُنهَ

نَمَن   دوُ   تفنگچيا   /   تا  وِش  بنازمِ

كولاي  بَرگ   پينهَ / مهِ  سيش  بَسازمِ

هويزهَ   خرووُ    بيهَ  /   كُلش  نيزارهَ

دالكهَ   كُر   سگوند   چَش   انتظارهَ



                                              دِهَرموُشي تا بِسِيتي   شماره 4

قُشوُنكيهَ   حيدر  خوُ   /   نيروُش    زيادهَ

نوُمش مَنهَ دِ  ايي جنگ/ سي  همهَ  يادهَ

مُختوا    بِرار    خوُ    /     سي   روُز  تنگي

اوُ  مايهَ   وِ    بِسِيتي   /   وَ   نهَ     تفنگي

دَس  دِنهَ  وِ  دَس  يك   /  اوُ  ايل  سگوند

دُشمنهَ سركوُپ  كِردِن  / وا  حوُز دالوند

قُشوُني   ايل   سگوند    /   پُشتيبان  دارهَ

چَن  سوُار  تفنگچي   خوُ  / ذخيرهَ   دارهَ

مهِ  ديشوُ  وِ  خوُو   ديمِ  /  ميدوُن  جنگمِ

پوُ قنيمهَ  وِ  دُشمنم     گير    كِرد  تفنگمِ

غنيمت  دِش   گريتيم   /   گاوُميش وُ  گلهَ

بِرهَ صوُويان  و  نيموُ  /  دِ   مين  هوُر شَلهَ

وِ گوُتهَ  چه  آسوُنهَ /  اوُ جنگ  چه سَختهَ

سلايا    ابتدائي    /   خين     دلمِ    لَختهَ

ايل  داوُيت  سوُار ها  يان  / كُمك بِراروُ

شمشيردار دير بين وِ دَس/اوُ تفنگ  داروُ

آخمهَ   قُرصهَ    زردهَ   /    وِ    پَر    شالت

شوُ  وِ  روُز  مي  جنگسي  /  نيي    خيالت

ژَر چَش  دُشمهَ  گيرسْ  /   دِ    وَر  نگيرهَ

خوُ  بوُنهَ   خوُ   مي كُشهَ  / اوُ   كَلي  پيرهَ

داوُيت خوُ سوُارهايا/گوُر چنگ وِ دَسش

وِ موُ گوُت مَنهَ  نوُويت /  دِرايت  دِ  پَسش

سن وُ سالْ مِلاك نيي/سي جنگ اوُ روُز

هدفموُ  هَمَش   يهَ   بي / كه بوُويم پيروُز

هيچ وَقتي دِ مين جنگ/پُشت نَكوُ دُشمهَ

نَتوُني دِ  جاگير باي  /  مي  كُشَت   دُشمهَ

روُحيهَ  خيلي   شَرطهَ  /  دِ  هَر  كاري با

اعصابت   كُنتروُل   كوُ  /   ايمان  وِ   جا با

جنگجوُ كهَ   ايل   سگوند  /  زنَسهَ  بالش

وقته   دِ    مهَ      بَميرمِ   /  سترهَ   شالش

نهَ قُرصي نهَ داروُي  /  سي  زخم  شيرمِ

پَروُ  سوُختهَ  دِوالرُي /  هِي   ها   وِ  ويرمِ

كاشكي تو چارهَ نويس / منهَ مي كُشتي

تا   وِ  چَش  نمي  دِيمِ   تلخي   وُ  زشتي

بوُويت  وِ   تداركات   /    شنگ   بَرسوُنهَ

دُشمهَ  مَنهَ    وِ   كمين     تقاص    بَسوُنهَ

جوُ  اَسبيا  خلاص  بيهَ  /  كمي بُن  تورهَ

حَد  وُ  مرز   جنگموُ /   تا   كرخهَ    كورهَ

بَنويسمِ    شعر   لُري  /   دوُ      روُزگاروُ

تا     بَلكم    بَخوُننش   /  چَن    دوُ  بِراروُ



جمعه 10 شهريور 1391برچسب:, :: 11:58 ::  نويسنده : حسينقلي كيان عليخاني

                                             دِهَرموُشي تا بِسِيتي   شماره 5

ها  روُوِم   وِ   بِسِيتي /   مهِ   بَكنم جنگ

دالكهَ   تو  كل   بزءِ   /   دِ   اوُ دلْ  تنگ

دالكهَ    دُعا     بَكوُ  /  سالم   وِر  گَردِم

رَه   ديرهَ    تا  بَرسم   /   شَل   وُ  شَهكَتم

اَر   مُردم   تو   دالكهَ   /  سيم  نَگريوي

لَشكَم   مَن    دِ   صحرا  /  دِ    اوُ  غريوي

سر موُوهَ خوُ بياري / خوُت  سيم بَخوُني

رَت  دِ   خاك  بازوُ  شلال  / اوُ دِ جوُوني

ايل سگوند عشق تفنگ /  ها دِ وجوُدِش

اَر دُشمهَ   سروِر  دارهَ /   اوُ  يايهَ زوُرش

هيچ وقتي دِمين جنگيا/ سگوند نَشكسهَ

زخمي    كشتهَ    نَديهَ  /    پيروُز   نشسهَ

تكيهِ  گمكهَ   مهِ    داشتمِ    /  و ِ  پَرشالمِ

مهِ  چنوُ  جنگ   مي كِردمِ  /  نيي  خيالمِ

ايما  رَتيم   سر   دُشمهَ  /  وِ   در  حوُنش

شناختي   نا شيتموُ    /    دِليز    وُ  لوُنش

موُقع  حملهَ  پيا  نيي   /  دِ  مين    رَمليا

زن  وُ  زيل  مَني   وِ  جا /  دَس پَتي  تنيا

وِريسيت ليشگ افتووُ /  دُشمهَ   هلوُ گير

چي  واشهَ بالا سرش/كه نوُوهَ خوُت گير

بَموُنهَ  نوُم  سگوند / جنگ  وا  عروُوسوُ

شير سنگي  سر قوُرم  /  دوُ  خاك  لُرسوُ

اَسبي  ها  يا  بي  سوُار  /  وِ  مين  ميدوُ

خدايا   صبري   وِم  بهَ / لعنت   بر شيطوُ

آسموُ   اوُري   گريت  /   اوُركهَ   بهاري

مهِ  چنوُ  جنگ   بَكنم /  خان  بَكهَ  شادي

اووُ شيري   پيدا   نيي  /  سي  اووُ  چاي

آذوُقهَ خلاص كِرديمِ/ مي حَرديم ماهي

شجاع بين اوُ پيايا /  دوُ  جنگ  دِ غُربت

فَتح  كِردِن   همهَ   اوُمان / وِ  دَس عزت

گاگلهَ   فراووُ  بي       زمي  شورهَ زار

صيّاد  وُ  ماهيگير  بي  /  وا   چَن  تا گايار

اسبيا    كُند   مي  رَتن /  زمي  سِبخ  بي

سُمشوُ  رَت   دِ    خرهَ  /   زوُر شوُ  كم بي

شوُ اوُما  افتوُو   نِشس   / دلْ  كنهَ  ويرهَ

نكنهَ   كَسي    دِموُ  /   دي  جنگ   بَميرهَ

خدانهَ     شُكر    كِنم     /     بِراروُ  سالم

دِ ايي جنگ پيروُز  بييم/خيلي خوُشحالمِ

مهِ دِ عشق   جنگجوُيام   /  بيمهَ وِ  شاعر

شعرمهَ    ادامهَ  ديمِ   /   تا    بووهَ   داير



بسم الله الرحمن الرحيم

تقديم به  غيوُر مردان و كُهن سوُارن ايل سگوند  در شمال غرب خوزستان كه در حاشيه روُد كرخه و نَهر تاريخي هرموُشي در  سال 1324 بعد از جنگ جهاني دوّم در جنگ آهوُدشت و بِسَيتي(بوستان) حضور داشنتد در اين جنگ تمام طوايف ايل سگوند از جمله رحيم خاني حيدري - رستمي حاجي كلي دالوند سگوندخوُرده - مختوا عين الوند قلي عَليوُس تُجار ساكي حاجي مِشهَ فريوَن و تمام تيره و طوايف ديگر سگوند شركت داشتند.

دِهَرموُشي تا آهوُدشت    شماره 1

خاطرهَ  تعريف   بَكمِ  /  سي كوُچكيامو

 

زنيي  چه  سخت   بيهَ  /  سي   او ديارموُ

مهِ ميحام گُل چين بَكم/دوُ جنگجوُيامو

 

چَن    نفر  نوُم   بيارمِ  /    دوُ   بزرگياموُ

اوُسالكهَ جنگ آهوُدشت/هِي ها وَويرمِ

 

سوُوز   سوُارمِ   غافلهَ  /   برنوُ   و  دَسش

 

مهِ   چنوُ   جنگجوُياي   /   هَرگز   ندينم

 

ايي زمي تكوُ  مي حَرد/ زير سُم   اَسبش

 

شيپ  وُ   شپي   وريسا /  دوُ  اَسب  كالهَ

 

اوُ  فرج   حاجي   كلي   /   بَلي    نومالهَ

غُلامشاه  حاجي   كلي   /  دوُمين  نيزار

 

پُشت  سرم  حالي  نَكي  /   غافل  اِ   بِرار

غافل گوُت  اِ  برارم/ مهِ  هام  و  پَهليت

 

دُشمنهَ  شكَسْ   دييهَ   /  كل   بَزنمِ  سيت

آخمهِ  سي  سگونيا / خوانين  دلْ پاك

 

سينهَ شوُن دَن و گوُلهَ/سي ايي اووُخاك

سگونيا  چي   تَش   بِريق  /  دوُ آسمونهَ

 

اجداد شوُ  سلَحشورهَ   /  دَس   وِ  كمونهَ

غُلام  خوُ  گوُت وِ  فرج /  بَكش بوُومي

تاريخ   يا    ثابت   كنهَ   /  خووُي  وُگَني

 

پيا سگوند هِي  دي  وِلْ/  كه پير نبووُهَ

 

 

هَر آهن  ژنگ زيهَ كه  /   شمشير   نبووُهَ

بَگريومِ  مهِ  سي  او   /    شيروُن  جنگي

 

آخمهِ   شال    سِترهَ     /     چوُغا   پلنگي

كوُرهَ  بي  دلمِ  سي  اوُ /   پنج  تير پروُ

 

آخمهِ  سي   كوُلايا   /    سي   اوُ   سوُاروُ

آخمهِ  شكار   آهوُ   / دوُ  دشت  عباس

شكارچي نظرعلي /   غُلام  خوُ  مي حاس

 

 



جنگ جهاني دوم /  آشوب   دِ     كشور        عَروُيا  وِريساني  /      تا      نَهر  عنَبَر

نايب  زِمُو  فرموروا  /   دُو  قلعه  شوش       دسوري دَ  وِ غُلم خُو/گُوتهَ   تو  بَكُش

اُو فرج  حاجي  كلي    /   آسيوُ   خِروُوَ        گُوت  غُلم   شاه  زِنسهَ   /  دِلم   كِوُوهَ

صيدميرزا بلي دالوند/هر دِكْ هُم سنگر        شيخ دِ  دُشمه  كُشته  /  دو   تا  شير نر

اُو زِمو  وا  او صلاح /    امكان     نا چيز        بي سنگر بي آذوقه/   وا  جنگ  گريز

نايب گُوت اِ غُلم خُو/  بيا دِ  اِيچه  بُورِمْ        پِوَني    وات   بَكِنم  /  بُوي      وِ قُومِمْ         

اَر دي جنگ  پيروز بُويم/   توني  بِرارِم        دِ دَس وزير جنگ/ مدال  سيت بيارم

دِ غُلم  سيم   بنويس /     دِ   او    مرامش     كُل  سگوند مينشسن /    وِ پا   كلامش

ايل سگوند تيرهَ  تيرهَ /   همه     برارن        وقتي غارت    بر كنن  / وايك  ندارن

تفنكهَ كَل كُووْك كُشم /  خُو   تير نبونهَ        نِزنهَ    چي    اولي  /      تير   وِ  نِشوُنهَ

حيفمهَ صد حيف/سي او شيرون جنگي         بنويسم   كِتوُي   /    سي    نسل  بعدي

قلعه شوش مغري بي/   نايب  زمو خُو         دشمنه نابود كرديم /   زير  سم  اسباموُ

گَپ  گَپوُ كُل    رتنه /    كُريا    وِ   جاشو       ايمانيا     دِ   نبويم   /      وِ  خاك پاشو

ساز  حماسي بزنم    /  تو   بكي  جنگ         مِه  چِنُو  سِلْ  بَكنم   /  آروُم   دل تنگ

نمنه  دُو     قوشوني /   كَسِ  دِ  سُوارُو        نَمنَهَ   بِرنوُ   وِ    شُو  /  او  دَس  بِراروُ

نه سُوار  نه  تفنگچي/  آخ  سي پيا خُو        كجا رت قزل واشيا /   او همه    جنگجو

چاروُنكهَ سگلاوي/    وا   زين   روسي         تفنكهَ پَس   نغره     /     پالتويا    پوسي

گرُ سل  تا بنا گوش /  ريش  وِ  سر شال        نشسه و قاچ زي    /    سُوار دَس و يال

جنگ  وا جنگجا بكني/   تقاص  بَسوُني       دَس  وُ  دِل  وِ  جا بايه/   سنگر  بَموني

 

 

 



دِهَرموُشي تا آهوُدشت    شماره 3

امروُ بُن حوُن   كيهَ  /   سي اووُ   وُ  چاي

چي شكار ها  مي كُشهَ  /   او   كرُ  ساكي

بَلي گوُت چي مار زخمي /  دُشمه كمينهَ

هم  كُشتهَ   هم   زخمي   دا  /  كافر  نينهَ

منافعهَ دِ  كار  نيي   /  سي  جنگ  اوُ روز

حوُمالي  دِ   ميوُ   بي    /   كه   بيمِ  پيروُز

خُسرو  خوُد  ير بين  وَنهَ  /  مزرعهَ  هاري

غُلام   خوُ    اوُ  گوتهَ  /   سيم   سر  بياري

جنگ اوسهَ امتحاني   /  س  مَرد  دوُران

ايل سگوند   پيروُزه   /  دوُ   خاك  ايران

دُشمنهَ زخمي   كِردهَ  /   اوُ  زخم كاري

افتخارم   هِي     توني      /    كُر   دياري

گًپي كوُچكي و جايي  /  مي  بي رعايت

چپوُو  بي   غارت   بِروُ    /    گلهَ   غنيمت

سيد  ميرزا   كالهَ   سوُار  /   قيقاچي  وَنهَ

دُشمنن  فهم  كوُر   كِردهَ    /  تفنگي  وَنهَ

دادم هِي بيدادمِ هِي /  شيروُن دلْ پاك

يكي شوُ نَمَن  زنهَ  /  رَ تن   وِ  زير  خاك

سوُاري  پُشت  سر غُلام  /   دَس  نَوردارهَ

خُسرو گوُت خوُت بير والا /  چارمِ ناچارهَ

سرتهَ بَني قاچ زي /   مهِ  كارواش   دارمِ

اَر  خدا    فُرصت  بيهَ    /   اَجَلش   بيارمِ

وقت جنگ غُرش  كنوُ   /   پَلنگ  كوُسار

فُرصت  و دُشمهَ  نَدَه  /  ميدُو  كار  وُ  زار

سر   خاكمِ    بَنويس    /   سي    روُزگاروُ

ريوَري دُشمهَ   ميسا /  چي   باد   وُ  باروُ

اَر  صد  سال  زنيي   بَكي / يا  كم  يا بيش

سُخني دِ تو  موُنهَ / تي  قوُم  وُ  تي خيش

بَلي  دالوند  زوُني زيهَ  /    و  پُشت بَردي

وش  گوُتم  مَنهَ  نووُي /  تو  خيلي مَردي

حاضر بين دوُ جنگ بِراريا  /   ايل سگوند

رحيم خوُ حاجي  كلي / وا  حوُز  فريوند

دِ  گَپوُ  مهِ  فَهمِسمِ   /   جنگهَ    بي  وگال

قُشوني  دِ سگوند  رَت  /  چاروُن  بي  نال

آخمهِ  سي   روُزگار        سي  اوُ   پيايا

پُشت زَ ني دِ پُشت  يك /  اوُ  قزل  واشيأ

بَكُشيت   تا     بَكُشيم    / دُشمهَ    پا  نَيرهَ

حيفهَ  كه  پيا  سگوند   / دي  جنگ  بَميرهَ

شاعر گوُت ادامهِ دِيم / جنگ آهوُدشت

مهِ  وِ  دُنبال    حقيقت /    مي زنمِ  گشت



دِهَرموُشي تا آهوُدشت    شماره 4

جنگ اُفتا و آهوُ دشت/سي ايل سگوند

حيدرخوُوا رحيم خوُ/ وا  حوُز دالوند

خُسرو  دِ   حوُز   حيدر / چه خوُ  بِكارهَ

تا   دُشمن   شكَسنيهَ  /  دَس   نوُر دارهَ

قاطروُن بار  كِردهَ/  كهَ  جوُ  سي چاروُ

مالگهَ وَن هووُر لگات/ لوُ  چَشمهَ  ساروُ

بِرقكهَ   ايل     سگوند   /    دوُ  آسموُنهَ

کمَر  دُشمهَ   اشکس / هِی چی   کموُنهَ

دِلیری  دِ   حوُز   حیدر  /    گَردِ  کَشیهَ

وِ   گموُنم     خُسرو    /   شمشیر  کَشیهَ

تفنگهَ  بَلی     دالوند   /  میکهَ   دو پوُقهَ

مَحسیه  خوُ   ها  میا  /   او    سر  شوُقهَ

مزرعهَ  که  منصوری /  دَس  وُ پا  گیرهَ

دُشمنهَ  شکَس   دیمهَ   /   دِ     وِرنگیرهَ

خُسرو  شمشیر  زنهَ /    وِ    سر  سوُاری

سر    بِلنگمِ     کِردیهَ   /   کُر    دِیاری

رحیم خوُ وا حیدرخوُ/ هَر  دک بِرارَن

هم خینَن میدوُن جنگ /  همتأی  نارَن

اَسبکهَ  زیر  پا  غُلام /    خوُ   نشکنهَ  جوُ

دُشمنموُ زرطلاق بی / ها  می کنهَ تووُ

خُسرو  زوُنین   بَستهَ   /   وَ  نهَ  و   دیمهَ

قوُشنی  پُشت  سرش  /   وِرزیهَ   خیمهَ

جوُمیا  متقال   اسبیی   /    چوُغایا  لُری

دُشمهَ دِ هوُورهَگیر اوُما/ وِ مین  گوُری

چَن روُزه دَرگیر جنگ/جنگ وا عروُوهَ

اَسبکهَ   کرییم    خوُ   /   خیلی    بِروُهَ

آخمِ   سی   خُسرو خوُ  /  قَد  بالا رنگی

دَشمنهَ تار  وُ  مار کِرد /  او  وا  زرنگی

جنگ  اُفتا  وِ  هُماری  /  هُمار  وِر  واز

حکمی اوُما دَس غُلام/ دوُ  شهر  اهواز

آخمِه  سی    پیایا   /  سی  اوُ   رشادت

نومُ سگوند مَن دِ دُنیا / تا   روُز  قیامت

بیا   بَنال    تا    بَنالیمِ  /  دِ  دَس  زموُنهَ

روزگار  بی   ارزشهَ   /   وا  کَسْ نموُنهَ

چی بوُوهَچی قدیموُ/ و  دوُوریک  بایم

قَدر یک دونسوُویم/دوُس داریک بایم

کُجا رَت فال  چهل سروُ  / اوُ  شوُنشینی

زمسوُ  نَم    نَم    باروُ   /   دووُار نشینی



                                               دِهَرموُشي تا آهوُدشت    شماره 5

اِ خدا سي غُلام خوُ  /  ني   چيش  پيايي

قضاوت وِ حَق مي كِرد/ چه  كدخدايي

بَميرم   سي     مِداليا   /   وِ    سر   شوُنش

بَميرم سي خين وُ صُلح/مين ديو خوُنش

دَس وِ  بِرنوُ  غُلام خوُ   /   چني   وِ   كارهَ

دَچَنِ    بگير    كِردهَ    /   گَنم    مي كارهَ

هم خان  وُ هم  كدخدا  /  اوُ  مَرد  جنگمِ

ديووُ  دار  سنگر  نِشي  /  سي  روز تنگمِ

بَميرم  سي   غُلام  خوُ  /   سر كِردهَ   ايلمِ

مَجلس   دار  اوُ   كارگُشا  /  قصهَ شيرينمِ

غُلام  خوُ  ركاوُ زنهَ /  دوُ   دشت   بوُستان

شنگ قطار تفنگ بِرنوُ/  وا  اَسب خِرسان

دادم هِي بيدام هِي /  سي   غُلام   خوُنمِ

تا   اَبد   داغش    مَنهَ    وِ    بَن  جوُنمِ

اِ  دلِ   امروُ   بَنال    /   سي   ايل  سگوند

سي غُلام سي مَحسيه / سي حوُز دالوند

نهَ ايل مَن نهَ خان گَپ / نهَ  كَسْ دلْ سوُز

قوُنوُنكَمِ  همهَ  رَ تن  /  يِه جا   وِ   يِه  روُز

هَر  ايلي   گَپي    نارهَ   /    خووُهَ    بَميرهَ

بي گَپ  وُ  بي  كدخدا   /   كار رَه نِميرهَ

كُجا رَت اوُ  زين  بَرگ   /   اَسب  كرُوشت

قافلهَ    شوُ     رَ تنت    /     اُتراق   روُزت

نَمَنهَ    دلير        پيا        اَسب    عروُيي

نَمَنهَ  چوُغا   وِ  شوُ  /  سي  كار  كيخوايي

زي گُذشت چرخ زموُ /  دوُ   روزگار  خوُ

كُجا  رَ ت   همهَ  دلير  /   مَردم   حَق  جوُ

دلْ خرووُ ولات خرووُ / چوُل  مَن  ديارمِ

دَر دِ   دلْ   تي   كي بَكم /  دَنگي  وِرارمِ

دِلكم  اُشتران    كوُ     /     بَرفش   هميشهَ

خي نگردهَ دِ رگياش/ حوُشك بي دِريشهَ

بيا سيل كوُ وي روُزگار/چي كِرد  وا  شيروُ

بُردّشوُ  وِ   زير   خاك     خوُراك  موروُ

دِ    تنيا     تنيا     ترمِ        رمِس  دووُارمِ

سركوُچيلم    اشكسهَ    /     مُردهَ    بِرارم

يك   وِ  يك    همهَ    رَتن      دلير   پيايا

نَمَنهَ    اَسب     كهَر   /    قديم      سوُاريا

دَردِكمِ   دَردِ   سنگي   / هيچ   نارهَ  نوُمي

هيچ حكيمي دِش نارهَ /   نوُم   يا  نشوُني

هَر   حكيمي     بَفَهمَه         دَردِ   گروُنمِ

هَر چي دارمِ  وش  مِي يمِ   /   زنهَ  بَموُنمِ



دِهَرموُشي تا آهوُدشت    شماره 6

مَرحبا  کُر  عَلیوُس /  دَس    وِ   هفت  تیرهَ

عیوُه  که  پیا  سگوند /     توُ   جا   بَمیرهَ

اَسبی  بیرُت   ها میا  /     کیهَ      صحوُوش

اَسبکهَ     کُرساکی  /     برُس      رکاوُش

نَمَنهَ    شنگ   دوُ    قطار /   تی ر  دِ  تفنگمِ

قوُشنی    دوُورمِ  گریت / سی دلِ  تنگمِ

هرَ   بِراری   مین  جنگ/   پُشت     بِرارهَ

شمشیرش  وِ  کار  بایهَ  /   نوُمش   دیارهَ

سگلاوُی  کِرد  وِ  قوُشهَ/ هن   کوُم   بِرارهَ 

 تیر     وُ تَشی     زنسهَ     /     کُر   تُجارهَ

دَس   وُ   بِرنوُ   سنَهیردهَ   /  چنی    قشنگهَ

سراسر موُلک  آهوُ دشت/جنگوُ   تفنگهَ

اَسب  خِرسان  دُم  گریت/ شیپَش    وِریسا

دَس   تفنگ  حاجی   مِشهَ  /  مَنهَ  دِ دُنیا

کحیلان   نوُنم   چشهَ   /    خوُنشکنهَ     جوُ

دُشمنهَ    کُر   قلی  / ها   می کنهَ     تووُ

شبیخوُن  وا   گرگ  میش/   دُشمهَ    وارتهَ

اَسبکهَ     بَلی    کُشس    /      مَنهَ      نَرتهَ

رکاوُ  سیش حالی کِردهَ/ صید میرزا رَسی

بَپر یا      ترک    اَسبمِ   /     دارمت    بَلی

ایل  سگوند  ها   دِ   کمین/ دُشمهَ    بَجیلیهَ

بِراروُ   هوُشیار  بایت /  نیرنگ    وُ حیلهَ

سَخت   یسان ایلسگوند/دِ جنگ    عروُوسوُ

پیروُزی  سی  خوانین /  رَت   تا     لُرسوُ

حضوُر  داشت  اوُ   غُلام خوُ / دِ کُل جنگیا

گوش و  حرف آمادهَ باش/کُل اوُسگونیا

فصل  وقت  مِلاک  نیی/جنگ سی خوانین

اِ  خدا   بعد   غُلام  /   کی  با    جا نشین

هَرموُشی    بُن مُعلا   /  سی   کُل    سگوند

قلی   وا   عین الونیا  / فهَلوُن   وُ دالوند

بُز کَشی    رسم    بی  کُهن / دِ  دوُو  یتا موُ

غوُ ماچ   یا    نشوُ  مینیان/   پیا    گَپیا موُ

آروُم    بی   ایل  سگوند   /   مُدت   صبای

تا  که وقتی جنگ می افتا/گروُ طنخوای

ندینمِ      اوُ       پیایا     /      اوُ      روزگاروُ

تفنگ  وُ  اَسب  وُ  شمشیر/بیان اوُ سوُاروُ

بَنالمِ     سی       روُزگار   /     نارهَ    بقایی

رَم   نَکرد  شاه   سلیموُ / نهَ   وا   گدایی

حناسهَ   سرد    می کشمِ  /  مهِ   سی دیارمِ

کُجا  رَت  اوُ  گرمی /   دَس دَس  بِرارمِ

 



                                          دِهَرموُشي تا آهوُدشت    شماره 7

چی کُتل دی می کنهَ / بَن  بَن  سخوُنمِ

چَن  سالهَ    داغْ   غُلام   /   مَنهَ  دِ جوُنمِ

آخمهَ سی مَحسیه /  شاه  نوُمهَ  خوُنش

بَمیرم سی جمع وُ جاغْ/مین دیو خوُنش

ندینم   چی    اوُسنوُ   /  رسم     بِراری

دلْ  صاف   دَس  دِ   گَردِ /  بَکنیم   یاری

تاریخ  یا   ثابت    کنهَ  / اوُ   پیا   داری

دِ   سَفَر   دِ   شریکی  /  دِ   حوُمسا داری

تا  حیسم  بیا    وا   دیار/  بِینم   جمالت

اَر  مُردم  مهِ  نشنوُوَم /  اوُ  نال   وُ  نالت

اِ  شاعر  تو   بَنویس /  شعر   دوُ  قدیموُ

دِ    نظام    دِ    مَحسیه / دِ  اوُ  غُلام  خوُ

ها وِ یادم زین وُ  بَرگ /  کمیت  سوُاروُ

شنگ قطار  شوُ  کِردهَ  بی / کُل اوُ بِراروُ

سر زمینکهَآهو دشت / کُل  شوُرهَ  زارهَ

قوُشنی    که    مَحسیه /    هَمش    بِرارهَ

اِ  خدا    سی   اوُ  زموُ /  سی  اوُ بِراری

دُشمنهَ  نابود  کِردن  /  بُردن  وِ  خواری

ایی  همهَ   نالهَ   دلمِ  / سی   روُزگارهَ

چنوُ   روزی    دِ   نمِیا   /   بِینم   دو وارهَ

چه  خووُهَ چی خوانین / دِ  مین  ایلت

شَجُون  وُ نوُ بِدهَ  بای /  دوُس  وُ  رفیقت

ایل سگوند همهَ رَت/جنگ وا عروُوسوُ

دِ   پائیز   قوُشنی   رَت  /  تا  مین  زمسوُ

فَتح کِردیم دوُ جنگ ایما/دوُ روزگاروُ

زخمی  داشتیم  یک  دوتا  /   د ِ اوُ بِراروُ

کُل  رَتن    کَس   نَمَنَه  /  دوُ   پَهلوُونیا

روُزگارم   تاریکهَ   /   بی    کسْ  وُ  تنیا

دِ  داغشوُ  تَشی    افتا  /  دِ   کُل  جوُنمِ

ها سوُزنهَ کوُر سوُز کنهَ/ دِ  چهار سخوُنمِ

ویرهَ    ویرهَ   بَکنم   /  سی   مالگیا موُ

سی  ایل  وُ   سی  اتحاد / سی  کوُلایا موُ

وِ   یاد   ایل   سگوند  / مهِ  می گریومِ

دِ  داغْ  سوُوز   سوُاروُ   /    مهِ  ها  بَمیرم

هَر  ایلی    ابوُهَتش   /  وِ   کدخداشهَ

هَر  جای  مالگهَ   بوُنهَ /  ایل  هم  دِ باشهَ

چه  خووهَ  یاد   بَکنیم  / دِ گَپ گَپونموُ

رسم     لُر    حماسیهَ   /     دَ نهَ   نشوُنموُ

اوُشیپهَ  اَسب  کالهَ / هِی   ها  د ِ گوشمِ

دِ    داغْ   بِرنوُ   وِ  شوُ / مهِ   سی    بَپوشمِ



دِهَرموُشي تا آهوُدشت    شماره 8

دِ   سوُار   سگوند      يكهَ  /   دِ   مين  دُنيا

دِ  نبَرد  شمشير  زني / دِ  مين  جنگيا

سي سوُاروُ حاجي كلي/ ها   مي  زنمِ زار

مهِ دِ ايي مالگهَ دلْ  گير/ ها  بَكنم بار

غَم  اوُما   دشت  دلمِ  /   وِرزهَ     دوُواري

بار  وَنهَ  مالگه   گريت  / ساختهَ  بناي

جارچي خان جار مي زنهَ/ سوُمال كنوُنهَ

مال بار  كِرد  افُتا  وارهَ / دِ  بار نبوُنهَ

نَمَنهَ    دِ     گپوُنم     /    كَسْ   دوُ   سوُاروُ

نَمَنهَ  چوُغا   وِ   شوَ /   رووهَ   وِ   ديووُ

مهِ   تا    كي     وا  بَنالِم   /   تنيا  دِ  حوُنهَ

كَسْ وِ  كَسْ  سر  نمِيارهَ / آخر زموُنهَ

غَم اوُما توغيان كِردهَ /  و ِ   دشت  جوُنمِ

ليلمِ دهَ وَنم دِ وِر/  هيرد كِرد سخوُنم

آهوُ دشت  تا    بِسيِتي  /   هَمش    هُمارهَ

       قوُشني  ايل   سگوند  /    هَمش  بِرارهَ

سنگريا دِ دلْ  زمي /  خاك  ماسهَ   بادي

      زن وُ زيلدِ مين ايل/ها مي كَن شادي

وِ  گوُتهَ  چه   آسوُنهَ  /  وِ چَش چه سَختهَ

جنگ افُتا دِ آهوُدشت/ هُماري  تَختهَ

پيا  ها    كه    بِحسهَ   /   وِر    گوُلهَ   بِرنوُ

روز سنگر دُشمه كمين/ اوُ كشيك شوُ

قوُشني  لُر    زبوُبي  /  دِ    شوُ   هم  لَكي

هم سنگر  اوُ  كُر  خوُ /  د ِ  حوُز  مَكي

آذوُقهَ  قرصهَ   زردهَ / وا  تيكه  نوُن  جوُ

انتقادي اَر داري/ توبيا  سي  مهِ  بووُ

بهارمِ  زرد وُ خزوُ/ حوُشك  بي  دِ  ريشهَ

غَم  اوُما   دشت   دلمِ / مَنسي  هميشهَ

بوُسونِ گُلمِ  امروُ/حوُشك كِرد سراوُوش

باغبوُ  وِبُن   ايي  بَرد / گريتهَ  خووُش

وِر   پام     اُقيانوسهَ    /    پُشت   كمَر  غار

شوُ وُ  روز  نَلحَق  زنمِ /  وا   دلْ  بيمار

اِ  خدا   مهِ   بي   كَسمِ /  بي كَسي دَردهَ

اناشتا وا  چاس  غَم  /  شوم  آه سردهَ

قوُم      لُر    ايلمِ   سگوند  /   قُلي  طايفم

مالگهَ  كَم  دِ  هَرموُشي / اوُ چهَ منافمَ

كَژلْ   و  كُميت  سوُار  /  اوُ   كُر   دالوند

نوُم نيكش مَن  وِ جا / سي ايل سگوند

ياد  وُ  خاطر  آهوُ دشت  / فيلمي بَسازمِ

سر  خاك   جنگجوُيا  /  بارگاه  بَسازمِ



سه شنبه 7 شهريور 1391برچسب:, :: 15:27 ::  نويسنده : حسينقلي كيان عليخاني



 

عبداللهَ سَنگَر نِشي / هم ديووُدارمِ     كار گُشا صُلح دوُس ايل /    كُمِيت سوُارمِ

دِ نِميا وي سَرزمي /   چي  تو  پيايِ     حَق وِ  حَق   دار بَرَسنهَ /    چي كَدخدايِ